Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Πασχαλινά 2015


Διαβάσαμε με τα παιδιά την Ιστορία του Πάσχα

Mε τις ατομικές τους κατασκευές διηγήθηκαν την Ιστορία.
 ΕΔΩ μπορείτε
να δείτε πως δουλέψαμε πέρυσι την ίδια ιστορία

Φτιάξαμε κοτούλες και ζωγραφίσαμε τα έθιμα του Πάσχα


Π όπως Πάσχα, πασχαλίτσα

Έκοψαν πασχαλίτσες και έγραψαν καλό πάσχα

Οι φετινές μας καρτούλες (ιδέα από την Αθηνά Ζησοπούλου)




και τα καλαθάκια μας



Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

Ενδοσχολική βία και εκφοβισμός-Βήματα για τη ζωή.Μάθημα 22ο

Εσωστρεφής-Μυστικό
Έχουμε μυστικά από τους ανθρώπους που μας αγαπούν;
Μερικές φορές δεν θέλουμε να δείξουμε τα συναισθήματά μας ή να μιλήσουμε γι΄αυτά για διάφορούς λόγους.Συνήθως,η κύρια αιτία για κάτι που κρατάμε μυστικό είναι ότι ανησυχούμε,πως αν το ομολογήσουμε,θα βρεθούμε σε χειρότερη θέση από αυτή που ήδη είμαστε.Είναι καλό όμως να έχουμε μυστικά από εκείνους που μας αγαπούν;
Αρχικά με τα παιδιά συζητήσαμε για το τι είναι το μυστικό.συζητήσαμε για τα καλά μυστικά που κρατάμε κρυφά,όταν θέλουμε να κάνουμε έκπληξη σε αγαπημένο μας πρόσωπο.Χορέψαμε το τραγούδι "Έχω ένα μυστικό".
Διαβάσαμε και επεξεργαστήκαμε το υπέροχο παραμύθι της Κατερίνας Τζωρίδου.
Μια ιδανική πρόταση  για ενασχόληση με τα συναισθήματα.Ένα βιβλίο που μιλά για την αγάπη και
όλα τα πράγματα που μας κάνουν να αισθανόμαστε όμορφα.
Έχουν αλήθεια τσέπη οι καρδούλες;Υπάρχουν στ΄αλήθεια συναισθήματα που είναι καλά κρυμμένα
και δεν έχουμε παρά να τα ανακαλύψουμε και να τα φυλάξουμε σαν κάτι πολύτιμο στην τσέπη της καρδιάς μας;
Ακολούθησε συζήτηση με τα παιδιά και ψάξαμε και τις δικές μας καρδούλες και
 ζωγραφίσαμε κι εμείς όμορφες στιγμές
που κρατάμε στην στέπη της καρδούλας μας.Τα παιδιά,επίσης ζωγράφισαν
 και σε ποιόν δίνουν το κλειδί για να ξεκλειδώσει την καρδούλα τους.
Την επόμενη μέρα, 6 Μαρτίου,παγκόσμια μέρα σχολικού εκφοβισμού, μιλήσαμε για το συναίσθημα της εσωστρέφειας.Μιλήσαμε για τους λόγους που μας κάνουν να κρατάμε κάποιες φορές μυστικά από τους ανθρώπους που μας αγαπούν.
Έγιναν αναφορές για συμπεριφορές παιδιών που μας ενοχλούν και μας πειράζουν.
Ασχοληθήκαμε με τον σχολικό εκφοβισμό,ένα σημαντικό πλέον κοινωνικό πρόβλημα.

Διαβάσαμε αρχικά "η Μόνα σε καινούριο σχολείο".
Διαπιστώσαμε ότι οι φοβίες και οι ανησυχίες της Μόνα,έμοιαζαν με τις δικές μας.

Σε χαρτί του μέτρου χρωμάτισαν τη Μόνα.

Διαβάζοντας το παραμύθι,κάθε φορά που εκφοβίζονταν η  Μόνα,την τσαλάκωνα.

Η αντίδραση των παιδιών μοναδική γιατί διαπίστωσαν στην πράξη πως νιώθει κάποιος,
όταν δέχεται εκφοβισμό.Όταν την ανοίξαμε διαπιστώσαμε ότι η Μόνα
 δεν ήταν όπως στην αρχή.Οι λέξεις και οι πράξεις των συμμαθητών της την είχαν πληγώσει.

Συζητήσαμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε,για να βοηθήσουμε την Μόνα να νιώσει καλύτερα.
Σκεφτήκαμε και γράψαμε γλυκές λεξούλες.
Μάθαμε τη λαική παροιμία"η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει"
και επισημάναμε ότι εκτός από τη συμπεριφορά μας πρέπει να προσέχουμε και τα λόγια μας.
Με όλα αυτά που συζητήσαμε αποφασίσαμε να φτιάξουμε και τις αφίσες μας,δίνοντας έτσι  το δικό μας μηνυμα γι΄αυτην την ημέρα.


Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες

                                    Οι αφίσες μας



Διαβάσαμε το παραμύθι /'Τα μπαλόνια της φιλίας"κι έχοντας σαν αφορμή
 τις αφίσες μας,τα παιδιά πήραν το δικό τους μπαλόνι.Πάνω γράψαμε
ΕΓΩ και τα ονόματα των φίλων μας και στις παλαμίτσες που σχεδίασαν και έκοψαν
έγραψαν ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ...ΝΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ





Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Μάρτης είναι, νάζια κάνει...2015

                         Μάρτης είναι,νάζια κάνει.....2015

Και τη φετινή χρονιά,αφού φτιάξαμε τα μαρτάκια μας,διάβασα στα παιδιά την ιστορία 
"Το σπίτι του Μάρτη"της Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου.
Είναι αλήθεια αξιοσημείωτο,όταν διαβάζεις το ίδιο παραμύθι σε διαφορετικές ομάδες παιδιών,τις επισημάνσεις που κάνουν και τα συμπεράσματα που βγάζουν κάθε φορά!!!!Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που ποτέ δεν βαριόμαστε την δουλειά μας,γιατί ενώ άλλα έχεις προγραμματίσει να κάνεις,τα παιδιά πάντα μας οδηγούν εκεί που αυτά θέλουν
Τα περσινά μου παιδάκια στάθηκαν περισσότερο στο σπίτι του Μάρτη.ΕΔΩ μπορείτε πως δουλέψαμε πέρυσι την ίδια ιστορία.
Με τα φετινά μου παιδάκια,αφου μάθαμε την παροιμία "Μάρτης είναι,νάζια κάνει,πότε κλαίει,πότε γελάει,διαβάσαμε την ιστορία και είδαμε, ότι ευσταθει η παροιμία ,και συζητήσαμε για τα δύο σπίτια του Μάρτη.
Προβληματίστηκαν και στενοχωρήθηκαν για τον Μάρτη που επειδή οι γονείς του είναι χωρισμένοι,αναγκάζεται κάθε φορά να πηγαίνει σε διαφορετικά σπίτια.


Έτσι φέτος προσωποποιήσαμε τον Μάρτη

Στο στόμα βάλαμε διπλόκαρφο κι ανάλογα με τον καιρό
 θα καταλαβαίνουμε τι νιώθει και θα το γυρνάμε.
Το πιο ωραίο,όμως ήταν η συζήτηση για τα ρούχα του.
Εκαναν γκρι την μπλούζα του,γιατί μπαμπάς του είναι το Κρύο
Πράσινο το παντελόνι γιατί μαμά του είναι η Άνοιξη.
Άσπρη ζώνη γιατί η μητριά του είναι η Χιονοθύελλα και
γαλάζια παπούτσια,γιατί ο πατριός του είναι ο Γαλάζιος Ουρανός.
(Πιστεύω ότι καλύτερη αναπαράσταση του Μαρτίου δεν θα μπορούσε να γίνει!!!)

Παίξαμε με το στόμα του

Η Δάφνη μου,προθυμοποιήθηκε να του βάλει και το μαρτάκι της

Και το δεύτερο που με εντυπωσίασε,όταν ήμουν έτοιμη να τον κρεμάσω,
ένα παιδάκι είπε ότι κυρία την βαλίτσα του δεν φτιάξαμε που βάζει τα ρούχα του,
όταν πηγαίνει από το ένα σπίτι στο άλλο.Ομόφωνα όλα συμφωνησαν
 και φυσικά την έφτιαξαν

Ο Μάρτης μας

Στη συνέχεια κάθε παιδί έφτιαξε το σπιτάκι του Μάρτη


Όλα μοναδικά,αλλά με το ίδιο νόημα





Καλό μήνα!!!!