Ενδοσχολική βία και εκφοβισμός-Βήματα για τη ζωή.Μάθημα 22ο

Εσωστρεφής-Μυστικό

Έχουμε μυστικά από τους ανθρώπους που μας αγαπούν;

Μερικές φορές δεν θέλουμε να δείξουμε τα συναισθήματά μας ή να μιλήσουμε γι΄αυτά για διάφορούς λόγους.Συνήθως,η κύρια αιτία για κάτι που κρατάμε μυστικό είναι ότι ανησυχούμε,πως αν το ομολογήσουμε,θα βρεθούμε σε χειρότερη θέση από αυτή που ήδη είμαστε.Είναι καλό όμως να έχουμε μυστικά από εκείνους που μας αγαπούν;

Αρχικά με τα παιδιά συζητήσαμε για το τι είναι το μυστικό.συζητήσαμε για τα καλά μυστικά που κρατάμε κρυφά,όταν θέλουμε να κάνουμε έκπληξη σε αγαπημένο μας πρόσωπο.Χορέψαμε το τραγούδι "Έχω ένα μυστικό".

Διαβάσαμε και επεξεργαστήκαμε το υπέροχο παραμύθι της Κατερίνας Τζωρίδου.
Μια ιδανική πρόταση  για ενασχόληση με τα συναισθήματα.Ένα βιβλίο που μιλά για την αγάπη και
όλα τα πράγματα που μας κάνουν να αισθανόμαστε όμορφα.
Έχουν αλήθεια τσέπη οι καρδούλες;Υπάρχουν στ΄αλήθεια συναισθήματα που είναι καλά κρυμμένα
και δεν έχουμε παρά να τα ανακαλύψουμε και να τα φυλάξουμε σαν κάτι πολύτιμο στην τσέπη της καρδιάς μας;
Ακολούθησε συζήτηση με τα παιδιά και ψάξαμε και τις δικές μας καρδούλες και
 ζωγραφίσαμε κι εμείς όμορφες στιγμές
που κρατάμε στην στέπη της καρδούλας μας.Τα παιδιά,επίσης ζωγράφισαν
 και σε ποιόν δίνουν το κλειδί για να ξεκλειδώσει την καρδούλα τους.
Την επόμενη μέρα, 6 Μαρτίου,παγκόσμια μέρα σχολικού εκφοβισμού, μιλήσαμε για το συναίσθημα της εσωστρέφειας.Μιλήσαμε για τους λόγους που μας κάνουν να κρατάμε κάποιες φορές μυστικά από τους ανθρώπους που μας αγαπούν.
Έγιναν αναφορές για συμπεριφορές παιδιών που μας ενοχλούν και μας πειράζουν.
Ασχοληθήκαμε με τον σχολικό εκφοβισμό,ένα σημαντικό πλέον κοινωνικό πρόβλημα.

Διαβάσαμε αρχικά "η Μόνα σε καινούριο σχολείο".
Διαπιστώσαμε ότι οι φοβίες και οι ανησυχίες της Μόνα,έμοιαζαν με τις δικές μας.

Σε χαρτί του μέτρου χρωμάτισαν τη Μόνα.

Διαβάζοντας το παραμύθι,κάθε φορά που εκφοβίζονταν η  Μόνα,την τσαλάκωνα.

Η αντίδραση των παιδιών μοναδική γιατί διαπίστωσαν στην πράξη πως νιώθει κάποιος,
όταν δέχεται εκφοβισμό.Όταν την ανοίξαμε διαπιστώσαμε ότι η Μόνα
 δεν ήταν όπως στην αρχή.Οι λέξεις και οι πράξεις των συμμαθητών της την είχαν πληγώσει.

Συζητήσαμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε,για να βοηθήσουμε την Μόνα να νιώσει καλύτερα.
Σκεφτήκαμε και γράψαμε γλυκές λεξούλες.
Μάθαμε τη λαική παροιμία"η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει"
και επισημάναμε ότι εκτός από τη συμπεριφορά μας πρέπει να προσέχουμε και τα λόγια μας.
Με όλα αυτά που συζητήσαμε αποφασίσαμε να φτιάξουμε και τις αφίσες μας,δίνοντας έτσι  το δικό μας μηνυμα γι΄αυτην την ημέρα.

Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες

                                    Οι αφίσες μας

Διαβάσαμε το παραμύθι /'Τα μπαλόνια της φιλίας"κι έχοντας σαν αφορμή
 τις αφίσες μας,τα παιδιά πήραν το δικό τους μπαλόνι.Πάνω γράψαμε
ΕΓΩ και τα ονόματα των φίλων μας και στις παλαμίτσες που σχεδίασαν και έκοψαν
έγραψαν ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ...ΝΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ